Het komt zoals het bedoeld is

Nooit te vroeg en nooit te laat.
Misschien anders dan ik had gehoopt.
Vaak anders dan ik had verwacht.

Sinds ik erin geloof dat “het komt zoals het bedoeld is” ben ik veel meer ontspannen.
Ik ben oké met alle leuk en minder leuk, alle lessen en uitdagingen, de grrrr’s en aahhh’s.
Misschien vind jij het “gemakkelijk” klinken; alsof ik dus zelf niets meer hoef te doen.
Misschien wekt het de indruk dat ik niet betrokken ben, geen invloed heb.
Dit is echter een misvatting.

Wij mensen hebben een vrije wil; iedere dag kunnen we kiezen om te blijven doen wat we deden of om het anders te doen.
We kunnen iedere dag actie ondernemen om onze dromen waar te maken.
We kunnen er ook voor kiezen dat niet te doen.
Ik geloof dat dat de perfecte keuze is op dat moment.
Herken je dat?
Dat je soms ineens vol vuur iets oppakt waar je kort daarvoor nog niet klaar voor was?
Dat je iets graag wilt, maar je komt maar niet in actie en je weet niet waarom?
Dat je op het laatste moment besluit iets niet te doen, zonder steekhoudend argument?
Sinds ik erin geloof dat “het komt zoals het bedoeld is” ben ik oké met alles hierboven.
Ik geloof erin dat ik om een reden (die ik nu nog niet doorzie) iets wel of juist niet doe.
Ik geloof dat ik in actie kom op het moment dat dat de bedoeling is.
Ik geloof dat mensen op mijn pad komen om me iets te leren, of zodat ik hén iets kan leren.
Ik geloof dat frustratie een functie heeft, net als verdriet en pijn.
Ik geloof dat geluk en groei van levensbelang zijn én dat dat enkel kan zijn door ook de schaduwkant van het leven te kennen en te aanvaarden.
Gewoon omdat het komt zoals het bedoeld is.
Wat een lastige bijkomstigheid voor mij is in dit geloof, is mijn hang naar snel begrip.
Als ik met een lastige situatie geconfronteerd word, wil ik graag begrijpen waaróm.
Ik ben dan op zoek naar het hogere doel.
Dit hogere doel is echter vaak pas veel later duidelijk.
Zoveel later dat het tegen die tijd amper nog te linken aan de lastige situatie van ooit.

Ik zal het proberen uit te leggen.
Ooit was het heel ingewikkeld in mijn leven.
Veel gebeurtenissen maakten me aan het wankelen.
Het lukte me niet meer mijn werk te doen op een manier zoals ik dat graag wilde.
Ik kon niet meer “leveren” wat ik vond dat ik in deze functie moest leveren.
Het was niet gemakkelijk om ervoor te kiezen deze mooie functie op te geven en te kiezen voor een functie die beter paste bij mijn leven toen.
Mijn ego sputterde tegen. Ik kwam oude onzekerheden tegen.
Een gevoel van falen stak de kop op.
Nu, bijna 5 jaren later, weet ik dat ik mezelf met dit besluit een groot cadeau gegeven heb.
Door deze keuze is mijn leven vrijer, kan ik volop nieuwe dingen leren, voel ik me krachtig en meer ontspannen.
Ik wist tóen niet dat ik het nú nooit anders gewild zou hebben.

Het komt zoals het bedoeld is

wat gebeuren moet zal gebeuren
of ik ’t leuk vind of nie
ik mag er eindeloos om treuren
tot ik de zonkant zie

‘k ben op aarde om te groeien
om ’t voluit te be-leven
dan weer spelen, dan weer stoeien
dan krijgen en dan geven

geen weegschaal en geen datamuur
geen enk’le zekerheid
vertrouw op moederlief natuur
die heeft ons voorbereid

het geeft me rust en het ontspant
ontslaat me van de stress
daarnaast laat het me groeien, want
niet-weten is mijn les

het komt precies zoals bedoeld
‘k omarm het allemaal
ook als het nog niet prettig voelt
het hoort bij mijn verhaal

? Francy ?